Koen Vereecke: "De paarden moeten er zijn"

Reportage
26 mei 2017
Door Horseman Arnout

We schrijven 2006. Koen Vereecke wordt Belgisch kampioen bij de Senioren in het zadel van de elektrische vos Suliman (ex-Suleyman de Wulf Selection, v. Avontuur). Op dat moment heeft de ruiter uit het Meetjesland er al een hele carrière opzitten. Als zoon van een hengstenhouder werd hij op een paardenrug geboren. Vervolgens heeft hij een succesvolle passage bij de pony’s vooraleer hij bij de grote jongens potten begint te breken. Met Millar (v. Quick d’Argentan), Qualité van de Begijnakker (v. Rivage du Poncel) en de al eerder genoemde Suliman stapelen de overwinningen zich op. Later krijgt hij ook nog Utopia van de Donkhoeve (v. Robin II Z) en haar zoon Allegro van de Donkhoeve (v. Mr. Blue) onder het zadel. Ook die laatste twee paarden leggen Vereecke geen windeieren en zijn naam blijft gehandhaafd aan de top van het Belgische jumpingfirmament.

Toch is het de laatste jaren wat stil geworden rond de persoon van Vereecke. Iets waar Vereecke zelf eigenlijk maar één echte verklaring voor ziet: “Het is eigenlijk heel eenvoudig. Als je niet de juiste paarden hebt, dan moet je gewoon thuisblijven. Met thuisblijven bedoel ik dan dat je niet moet gaan meerijden op een vijfsterrenconcours enkel en alleen om het meerijden. De laatste jaren had ik niet de geschikte paarden om echt een rol van betekenis te kunnen spelen en dan heb er heel bewust voor gekozen om mijn tijd te nemen en mij bezig te houden met het opleiden van jonge paarden tot een zo hoog mogelijk niveau. Je kan beter winnen op tweesterrenniveau dan pakweg dertigste eindigen op een topconcours.”

Talenten in de wachtkamer

Nu beschikt Koen Vereecke echter wel over een aantal dieren die de stap naar het hoogste niveau zullen kunnen zetten. “Op dit moment zitten er wel wat talenten aan te komen. Veel van die jonge paarden waar ik me op gericht had, zijn nu acht of negen jaar oud en zijn klaar om deel uit te maken van mijn wedstrijdstal op een iets hoger niveau terug. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Ina van de Nieuwburghoeve (v. Nabab de Rêve), die ondertussen rustig is doorgegroeid naar niveau 1.50m. In Lummen heeft zij al meegelopen in de Grote Tour en dat ging meer dan behoorlijk. Daarnaast is er ook nog Jativia (v. Cardento). Zij is gefokt door Danny Mortier. De merrie is nu acht jaar en naar mijn gevoel is het een van de beste paarden die ik ooit al in mijn handen heb gehad. Vorig jaar liep ze al de finale van de zevenjarigen op het WK in Zangersheide. Dit jaar zijn de resultaten nog beter. Onlangs nog heeft ze de Small GP in het Azelhof gewonnen op tweesterrenniveau en in Lummen wonnen we de Small GP op het CSI3*. Om maar te zeggen dat mijn verwachtingen voor dit paard hooggespannen zijn. Dat zijn de twee die het meest in het oog springen, maar verder heb ik ook nog een aantal zeven- en achtjarige paarden, die hopelijk ook kunnen doorgroeien. Ten slotte zijn er natuurlijk Fidaura van het Polderhof (v. Kashmir van Schuttershof) en Glasgow MB (v. Toulon), die al iets ouder en meer ervaren zijn, maar dat heb je ook nodig. ”

Woutland Imagine

Naast het feit dat de juiste paarden niet altijd voorhanden waren, speelt ook het feit dat Vereecke een handelsstal heeft een niet te onderschatten rol in zijn verdwijning van het voorplan. “Kijk, in de paardensport is het moeilijk om te overleven louter op basis van het prijzengeld, dat weet iedereen. Dat er dus af en toe moet er eens een paard vertrekken, is geen geheim.”

Een van de recentste voorbeelden en toch wel een spraakmakende verkoop is die van Woutland Imagine (ex-Imagine van de Hermitage, v. Darco). “Imagine is een aantal weken terug verkocht naar de Verenigde Staten dankzij bemiddeling van François Mathy. Het is iemand uit de kennissenkring van McLain Ward die de zwarte hengst nu zal rijden. Het is natuurlijk altijd spijtig als je een van je beste paarden ziet vertrekken. Ik heb hem gereden sinds hij zeven was en we hebben veel goede resultaten behaald. Hij was een van mijn meest veelbelovende paarden de afgelopen maanden, misschien zelfs jaren. Wat ik me zal herinneren is bijvoorbeeld de GP2* in Lanaken onlangs waar we de derde stek veroverden. Ook in Mechelen eind vorig jaar was er een hele mooie derde plaats in de Sires of the World. Het is dus enigszins jammer, maar ik meen toch over voldoende andere talentvolle paarden te beschikken om zijn vertrek op te vangen”, vertelt Vereecke.

Toekomstplannen

Naast Koen is er ook nog een andere telg uit het geslacht Vereecke die ondertussen naarstig aan de weg naar de top aan het timmeren is. “Mijn zoon Andres is nu sinds een anderhalve maand aan de slag bij Shane Breen, die gevestigd is in de buurt van Hickstead in Groot-Brittannië. Hij heeft eigenlijk jaren voor mij gereden, maar goed, hij wou zijn vleugels uitslaan en dan is een stage bij een vakman als Breen de ideale opportuniteit denk ik. Hier was hij zelf al vrij succesvol bij de jonge paarden en op niveau tweester, maar op een bepaald moment moet je toch die stap hogerop durven zetten.”

Wat verwacht Koen Vereecke nu zelf nog van het komende seizoen? “Als Glasgow in vorm is, hoop ik naar het einde van het seizoen toe om eventueel een Nations Cup de kunnen meepikken. Daarnaast wil ik het huidige niveau van mijn paarden verder consolideren, dus zeker meedoen op driesterrenniveau. Alles staat of valt echter met de vorm van het paard. Als die er is, dan kan er veel. De doelstelling op langere termijn is dan ook om terug de aansluiting te maken bij de absolute top.”

Bron: 
Horseman.be - Overname niet toegestaan zonder schriftelijke toestemming.