Achter de staldeur van ... Jasmien van den Bisschop
Elke zondag brengt Horseman in samenwerking met EquiTime, het fokkersmagazine van BWP, de reeks "Achter de staldeur van ...". Vandaag duiken we in de EquiTime archieven voor de reportage over Jasmien van den Bisschop.
Het heeft ruim acht maanden geduurd vooraleer Daniël Deusser met Jasmien vd Bisschop (v. Larino) een eerste vijfsterren-GP won. “In Hamburg was dat. Voordien heb ik haar eigenlijk niet zo vaak ingezet als eerste paard. Ik moest eerst het gevoel hebben dat ze er klaar voor was.” Al snel volgde met de grote prijs van Sopot een tweede succes. Toch hield Deusser zijn nieuwe toppaard weg uit Aken. “Je moet denken op lange termijn. En dan komt Aken gewoon nog wat te vroeg.”
Met Calisto Blue (v. Chacco Blue) en Tobago (v. Tangelo van de Zuuthoeve) heeft Daniël Deusser behoorlijk wat horsepower op stal staan. En in die pikorde staat Jasmien voorlopig nog niet op de eerste plaats. “Omdat ik met haar vooruit denk. We hebben nog wel wat tijd. Maar het is altijd goed als je voor de kampioenschappen twee paarden hebt, Tobago en Jasmien bijvoorbeeld. Er zijn elk jaar kampioenschappen en je moet opbouwen en plannen als je een kans wilt hebben om mee te doen voor de prijzen.”
Het EK jumping in Rotterdam is een eerste kampioenschap, maar nog veel belangrijker zijn de Olympische Spelen in Tokyo en de wereldruiterspelen van 2022. En daar zou Jasmien wel eens een rol van betekenis kunnen spelen. “Ze heeft het in elk geval in zich. Vooruit is nooit een probleem met haar, maar je moet de passen ook korter kunnen maken. Dat heeft wat werk gekost, gymnastiek thuis en op concours. Wedstrijden rijden en trainen op een wat lager niveau, 1,30 of 1,35 soms om dat vertrouwen te winnen en die routine te krijgen. In onze sport is elke dag een nieuwe dag en elke dag opnieuw kun je beter worden, dingen bijleren. Stappen zetten in de communicatie met je paard. Ik geloof niet dat je ooit ‘blok’ komt te zitten. Soms moet je een pas op de plaats maken, of een stapje terug zetten. Maar elke dag kun je beter worden in de communicatie met je paard.”
Jasmien wordt geroemd om haar vermogen en moed. “Maar ze is ook voorzichtig. Je voelt gewoon dat de kwaliteit er is. De eerste maanden heb ik nooit geprobeerd om te winnen met haar. Dat deed ik pas toen ik het gevoel had dat de klik tussen ons beiden er was en dat ze ‘gelukkig’ sprong, zich goed voelde. Soms moet ik haar maar een kwartiertje rijden en dan de piste binnen. Je ziet veel combinaties hoog springen in de paddock. Dat hoeft met haar niet. In Hamburg sprong ik een hindernisje van 1,35 en dan meteen de piste binnen. Ze is pas tien en heeft nog tijd. Jasmien mist de ervaring om haar bijvoorbeeld mee te nemen naar Aken. Calisto en Tobago hebben die ervaring wel. Er is een verschil tussen een 1,50 of een 1,55 proef en een 1,60 proef. Die laatste 5 of 10 centimeter maken echt wel een verschil. Maar in Sopot en Hamburg heeft ze getoond dat in zich te hebben. Het is de ervaring van de ruiter die bepaalt wat je doet, of juist niet moet doen. Je maakt met elk paard een plan richting… soms lukt het, soms raak je er net niet. Vaak is het ook niet het fysieke ‘niet kunnen’, een paard moet het gewoon willen. Ik weet nog dat ik haar in Doha reed in de grote prijs, we kregen twee fouten en naarmate de proef vorderde, kreeg ik het gevoel dat ze niet meer sprong zoals ze anders doet. Het natuurlijke was er uit. Dan weet je dat het tijd is om een stapje terug te zetten en van daar uit opnieuw op te bouwen. Een ruiter moet zich gewoon aanpassen aan het paard, First Class (van Eeckelghem), Cornet, Jasmien. Het zijn allemaal andere types en dat vraagt telkens een aanpassing. Het heeft een tijdje geduurd vooraleer het vertrouwen tussen Jasmien en mij er was. Wat in Hamburg en Sopot gebeurde, is gewoon het resultaat van maanden hard werk en opbouwen. Nu gaan we verder opbouwen, ja, ik heb een plan voor haar.”
Vaste wedstrijdgroom voor Daniël Deusser en Jasmien is Sean Lynch. “Geen familie van”; lacht die breed. “Ach, weet je, Daniël is gewoon één van de allerbeste ruiters ter wereld. En dat is geen toeval. Soms denk ik dat hij gewoon ook een koe kan opzadelen en het springparcours binnen rijden.” Dat Deusser voorzichtig is met Jasmien is geen toeval. “Ik denk dat het wel eens een paard voor de grote kampioenschappen zou kunnen zijn. Ze is gewoon ongelooflijk. Ze maakte de voorbije maanden een enorme evolutie door en ze wordt gewoon steeds beter. Ze is ook heel bijzonder en heeft wat rare trekjes, maar dat hebben alle toppers. Weet je, ook paarden hebben een persoonlijkheid. En die moet je respecteren”, zegt Lynch die ondertussen al vijf jaar op stal werkt bij Daniël Deusser. “Ik kwam hier freelance om het team enkele weken uit de nood te helpen. Na twee weken tekende ik een contract en wist ik: “Hier wil ik niet meer weg.” Daniël is een Duitser, maar dan wel eentje met gevoel voor humor. En ook “every inch a gentleman”. Hij zegt ‘dank je’, ook als je gewoon je job doet. En er is vertrouwen tussen ons, dan zijn veel woorden niet nodig.” Al wordt er best veel gecommuniceerd op stal. “We hebben een whats-app-groepje waarin we het noodzakelijke uitwisselen, ook met het team thuis. Weet je, we zijn halfweg het jaar en het is straks onze 17de week op concours.”
Toen First Class (v. Balou du Rouet) overleed, waren er moeilijke momenten. “Zoiets hakt er gewoon in, bij het team, maar ook bij de paarden. Twee weken lang kopieerde Tobago bijvoorbeeld gewoon het gedrag van First Class. Hij deed op stal en in de omgang precies zoals First Class voordien deed. Nadien werd hij opnieuw de oude. Tobago kan je de ganse dag aanhalen, Jasmien niet. Bij haar moet je niet overdrijven. En als je met haar in de box komt, doet ze precies altijd hetzelfde, ze rolt een keertje linksom, dan rechtsom, staat recht, plast en begint te eten. Als ze dat niet doet, kan je er donder op zeggen dat er iets scheelt. Sinds enkele maanden voel je dat ze het vertrouwen heeft, zich meer op haar gemak voelt. Maar je kunt haar niet dwingen. Jonna Ekberg, die haar voordien bij ons op stal reed, is ook een fantastische amazone, maar het is geen toeval dat ze nu met Daniël gewoon net dat tikkeltje meer kan. Hij maakt een paard gewoon telkens net iets beter. En soms weet je ook dat hij gaat winnen, het is alsof het in de lucht hangt. Als hij als allerlaatste de barrage rijdt, is hij bijna onklopbaar.”
Maar toch is ook Deusser iemand die nog elke dag bijleert. “We hebben goede collega’s in het Duitse team. Met Franke Sloothaak, voor wie ik vroeger werkte, heb ik nog vaak contact. En in de paddock steel ik vaak met m’n ogen. Je ziet ruiters die een zowat hetzelfde type paard rijden en je kijkt hoe ze dat doen. Wat werkt of juist niet werkt. En van ruiters als een John Whitaker of een Roger-Yves Bost kun je altijd iets opsteken. John doet alles schijnbaar heel natuurlijk, op het gevoel. Net als Roger-Yves in z’n geheel eigen stijl. Die jongens hebben zoveel horsemanship en ze blijven overeind, al die jaren al, ook al is onze sport enorm geëvolueerd.” En die evolutie is niet altijd een evolutie ten goede geweest, zo stelt Deusser. “Het is technischer geworden, er wordt gespeeld met afstanden en tijd. Ik denk niet dat het hoger kan. Maar op kampioenschappen doet de formule afbreuk aan de sport. Die eerste dagen, dat is gewoon het kaf van het koren scheiden. Ik begrijp dat men wil en moet internationaliseren, maar we passen ons te veel aan om combinaties die niet altijd het niveau halen ook te laten meedraaien, dat doet de sport geen goed. Misschien moeten we maar naar een prekwalificatie voordien.”
Al is de voortschrijdende internationalisering van de sport best een goede zaak. “We hebben zoveel mooie en fijne concours. Altijd op het hoogste niveau. En dan zijn er die grote kampioenschappen en afspraken. Als je alles een keertje gedaan hebt, dan zijn dat toch de dingen die overblijven: de kampioenschappen.”
Jasmien van de Bisschop (°2009)
Houdt van:
- zoetigheid en snoepjes
- de ventilatoren. Lynch: “Ze kan urenlang met haar hoofd naar de ventilatoren staan die koelte blazen”
Hekel aan: niets eigenlijk.
Staat in de box tegenover Killer Queen VDM (v. Eldorado van de Zeshoek TN).
Sean Lynch: “Ik denk dat Tobago (v. Tangelo van de Zuuthoeve) een oogje heeft op haar. Zij is zijn ‘girlfriend’, hij is gewoon geobsedeerd door haar. Zelf laat ze het allemaal over zich heen gaan. Ze is een ‘special one’, maar niet ‘the special one’. Goeie paarden hebben allemaal iets bijzonders.”
Het doopzeel van Jasmien
Fokker: Stal den Bisschop, Melle
Vader: Larino (v. Concorde)
Moeder: Elchinni van de Flandria (v. Chin Chin)
In de familie
- Halfbroer Kurtis vd Bisschop (v. Darco) springt 1,50 met Andrea Benatti
- Overgrootmoeder Cadin (v. Corrado I) is de moeder van Cloudbreak (v. Heartbreaker) die o.m. met Franke Sloothaak internationaal sprong op het hoogste niveau
- Over-overgrootmoeder is Liostro, de moeder van Picasso (v. Liostro) die internationaal sprong op het hoogste niveau met Luis Sabino Gonçalves
Een dag op stal
Eten:
- Ontbijt om 7 uur
- Tweede voerbeurt om 12 uur
- Derde voerbeurt om 17 uur
Omstreeks 21/22 uur doet de groom een laatste controle op stal
Werken: ze wordt gereden door de stalruiter, gaat ook nog eens in de stapmolen en in de weide
Een dag op concours
“Ik heb geen speciale routine met haar. Maar ze hoeft niet veel te springen voor je met haar de piste binnenrijdt. Een klein sprongetje is vaak voldoende. Meestal rijd ik haar ’s morgens eens en dan kort voor de proef.”
Meer verhalen uit EquiTime lezen? Klik hier!