Gina-Maria Schumacher: "Dochter van Michael en vrouw met een missie in de paardensport"

Reportage
03 mei 2020
Door Horseman Kristof

Puissance bracht in de zomer van 2018 een bezoek aan de Duitse amazone Gina-Maria Schumacher. Dankzij een samenwerking tussen Horseman en Puissance brengen wij dit verhaal nog eens dat werd afgenomen door journalist Kris Van Steen. Dirk Caremans van Hippo Foto zorgde voor de nodige foto’s.

Gina-Maria Schumacher ‘Weltmeister’ Reining, dochter van Michael en vrouw met een missie en een Olympische droom.

Gina-Maria Schumacher heeft de topsportgenen van haar vader meegekregen, de looks ook trouwens … Talent om zwaartekracht, PK’s en snelheid te beheersen. De éénentwintigjarige dochter van de F1-wereldkampioen weet ondertussen ook al hoe het voelt om wereldkampioen te zijn. In 2017 haalde ze individueel en teamgoud bij de Young Riders in de Reining. Gina-Maria Schumacher, een reiningqueen die meer wil zijn dan alleen maar beoefenaar van deze fantastische sport. Ze wil een ambassadrice zijn, de sport naar een hoger niveau tillen … bekender maken, … De jumpingsport, die andere discipline waar ze haar hart aan verloor, achterna.

Jij reed als klein meisje als heel sterk met een cart. Je broer Mick haalt mooie resultaten in de Formule 3. Hoe ben jij als dochter van de beste Formule 1-piloot bij de paarden terechtgekomen?

“Ze hebben voor zover ik weet altijd deel uitgemaakt van ons gezin. We hadden thuis drie kleine Shetlandpony’s toen ik nog heel klein was. Ik moet zo’n twee of drie jaar geweest zijn. Ik heb er heel veel plezier mee beleefd. Speelde er mee… Ik spande ze in in een koetsje. Ik leerde er een beetje mee rijden … Zo zijn pony’s en paarden heel natuurlijk in mijn leven gekomen. Ik kan me eigenlijk geen leven zonder paarden of pony’s voorstellen.”

Shetlandpony’s zijn geen reinigpaarden … hoe komt een Duits meisje bij deze ‘Amerikaanse’ tak van de paardensport?

“Na de Shetlanders kwam er ook een spring- en een dressuurpony. Mijn mama had toen ook een Quarterhorse. De paarden werden alsmaar belangrijker in ons leven en toen hebben we thuis stallen gebouwd. In die periode nam mijn mama met haar Quarter af en toe is deel aan een wedstrijd ‘Trail en Pleasure’. Bij ‘Trail’ worden een aantal zaken gevraagd, zoals een hek openen en sluiten, over balken heen stappen, draven of galopperen, een brug overlopen, in een vierkantje een heel rondje om de eigen as draaien. Bij ‘Pleasure’ worden de gangen getoond, daar gaat het over het beeld van de combinatie en de graad van africhting en gehoorzaamheid. Dat ging allemaal goed en het was wel leuk maar ook een beetje ‘saai’ vond ze (lacht). Toen is mama gestart met reining en waren we verkocht. We hebben toen ook de hal gezet, volledig op maat van de reiningsport.”

Een goeie keuze blijkbaar … Ondertussen ben jij al in het bezit van drie gouden medailles op wereldkampioenschappen …

“Ik heb inderdaad al drie keer goud behaald op WK’s. Bij de junioren met Snip O Lution. Vorig jaar met het Duitse team en individueel in Zwitserland met Gotta Nifty Gun bij de Young Riders. Bij de National Reining Horse Association (NRHA) heb ik ook het amateur-wereldkampioenschap gewonnen. Zowel Gotta Nifty Gun als Snip O Lution zijn twee fantastische paarden met een geweldig karakter.”

Je bent 21, blijf je nog Young Rider of wil je het ook bij de ‘grote jongens’ gaan proberen?

“Ik heb dit jaar de overstap naar de senioren gemaakt met de Wereldruiterspelen in Tryon als hoofddoel voor 2018. Op dit moment hebben we nog geen definitief team. Bovendien kan er tot twee minuten voor de vlucht nog altijd iets gebeuren. Ik ben dus nog niet zeker dat ik er bij zal zijn, maar als ik mag dan wil ik er graag naar toe gaan om sterk te presteren. Een medaille moet mogelijk zijn ja … met het team en individueel. Ik denk dat mijn paard daar goed genoeg voor is … maar alles zal top moeten zijn.”

(Nvdr: Gina-Maria’s woorden, tijdens dit interview dat meer dan een maand voor de Wereldruiterspelen in Tryon werd afgenomen, leken profetisch. Vlak voor de vlucht vertoonde haar Gotta Nifty Gun lichte koliekverschijnselen. Het vertrek van haar paard werd uitgesteld en hij zou enkele dagen later mee met de Duitse eventingpaarden naar Tryon vertrekken. Maar ook dat ging niet door omdat de hengst zich toch nog niet helemaal OK voelde. Gezondheid boven alles.)

Je wordt getraind door de Belgische topamazone Cira Baeck hoe ben je bij haar terechtgekomen?

“In 2015 was de klik met mijn vorige trainster een beetje weg. Bovendien had ze ook wat gezondheidsproblemen en werd ze stilaan een beetje ouder en minder ambitieus. Toen ben ik bij Cira uitgekomen. Op een tornooi ben ik naar haar toegestapt en heb ik haar gevraagd of ze mijn trainster wilde worden. Ze heeft er eventjes over nagedacht en met mijn mama over gesproken, vermoed ik. Ik ben nog steeds heel blij dat ze toen ‘ja’ heeft gezegd. Het klikt tussen ons, we denken hetzelfde over de sport en het onze samenwerking heeft al succes opgeleverd. Dankje Cira (knipoog).”

Weet jij al wat de weg zal zijn na de WEG?

“Ik ben een ‘amateur’ die haar eigen paarden mag en kan rijden en dat wil ik ook blijven doen. Ik vind het goed zo. In de volgende twee/drie jaar wil ik me misschien meer op de jonge paarden en de opleiding gaan concentreren. Ondertussen zijn we ook met een eigen fokkerij gestart en de eerste veulentjes zijn er al. (glimlach). Als ze twee, drie jaar zijn kunnen we al zien of ze het talent hebben om voor de sport te gaan. Dat gaat een beetje sneller dan bij andere sportpaarden uit de olympische disciplines.”

Over Olympische disciplines gesproken … jij wisselt het westernzadel ook regelmatig voor een springzadel en we zagen je al aan het werk op CSI1*-niveau in Gent en Knokke?

“Ik spring ondertussen ook ja, met Centman, een elfjarige ruin. Op 1.20m. niveau. En dat geeft me ook veel voldoening. Het helpt me ook in mijn reiningsport en omgekeerd. In het springen heb ik nog heel veel te leren en in de reining heb ik in Europa al heel veel gewonnen. Voor mij is de jumping een mooie uitdaging om beter te worden als amazone. Het zijn twee totaal verschillende disciplines en toch zijn er ook overeenkomsten. Bij reining lijkt alles heel ontspannen te gaan en toch moet je daar ook spanning en een zekere vorm van aanleuning opbouwen. Bij het springen heb je ook ‘ontspanning’ en ‘aanleuning’ nodig. Het beste van twee werelden dus. Plus ik leer er ook nieuwe mensen kennen, andere mensen, andere concoursen, een andere vorm van organisatie … dat geeft ook inspiratie en motivatie.”

Wat bedoel je daar mee?

“Ik vind reining een fantastische sport met super paarden. Maar de organisatie, de aandacht, sponsoring … staat nog niet op het niveau van jumpingwedstrijden. Het is echt een andere wereld, een andere organisatie. Op een jumpingwedstrijd is er een mooie tafel voor de sponsors voorzien, … dat kan bij reining bijvoorbeeld beter.”

En daar wil jij heel graag iets aan doen?

“Ik wil me inzetten om reining daar bij te helpen, een ambassadeur zijn voor de reiningsport. Meer structuur, meer geprofessionaliseerd, betere ruiters … en dan wordt reining ongetwijfeld ook meer ‘famous’ en als echte sport bekeken. Het is ook mijn droom om ooit eens Olympische Spelen te rijden, maar dan moeten we eerst echt naar meer professionalisme, meer structuur, … dat is nog een lange weg.”

Misschien heeft reining zijn imago een beetje tegen … en is ‘onbekend onbemind’?

“Op dit moment is het beeld van onze sport nog te vaak “dikke cowboymannetjes op kleine paardjes” maar dat zou het helemaal niet mogen zijn. Als je onze trainingen ziet dan is dat ook topsport en ‘fijn’ omgaan met de paarden. Ik wil ervoor pleiten en me ervoor inzetten dat beoefenaars van onze sport op een goede manier omgaan met hun paarden. Doordat onze reiningpaarden zo’n goede karakters hebben, zo lief zijn … verdragen ze heel veel. Een springpaard zou dan ‘nee’ zeggen of heel erg beledigd zijn… het doorsnee reiningpaard niet … die blijft braaf zijn werk doen.

Paarden zijn geen auto’s?

“Het zijn levende wezens die op de juiste manier moeten behandeld worden en dan kunnen ze tot topprestaties komen en ons heel veel teruggeven. Omgaan met paarden blijft alle dagen boeiend … ik kan er eindeloos van genieten.”

Trainster Cira Baeck over reining en over Gina-Maria

Gina Maria wordt getraind door de Belgische reiningamazone Cira Baeck. Cira is wereldtop en maakte in Tryon deel uit van het zilveren Belgische team. Haar teamgenoot Bernard Fonck werd er overigens de eerste Europese wereldkampioen. “In Amerika is reining echt ‘big’. In sommige regio’s wordt over niets anders dan reining en cutting gepraat. Op dat vlak is er hier in Europa nog heel veel werk.” Opent de professionele reiningamazone. Of een paard aanleg heeft of niet, zie je al heel snel. Hoe ze stoppen in de wei en zich dan snel omdraaien. Of ze hun hoofd naar beneden brengen bij een stop, een bolletje maken, dat zijn dingen die er op wijzen dat een paard al of niet talent heeft om in de sport te gaan. Getalenteerde paarden kunnen heel snel gaan en vanuit het niets terug naar die rustige galop komen of stil staan. Alles zonder adrenaline. we beginnen met de training vanaf tweeënhalf, drie jaar. Zachtjes onze hand op zij brengen, een pasje op zij laten stappen. Eerst alles heel rustig zodat ze het kunnen verwerken in hun hoofd, dan pas komt er snelheid in. Eerst in stap, dan in draf en dan in galop. Bij de echte goeie bestaat het gevaar dat je te vlug teveel zou gaan vragen. Dat is niet anders dan bij de andere disciplines. Onze paarden mogen ook niet te heftig reageren op het publiek. Dat proberen we ze ook te trainen, al hebben ze van nature uit wel die rust in zich. Alles gebeurt zonder dwang en met zo weinig mogelijk zichtbare hulpen. Je kunt het echt niet afdwingen!” En het is net dat wat Gina-Maria zo goed begrijpt. Wat haar als amazone zo getalenteerd maakt. Het is echt een heel fijne amazone/ mens om mee samen te werken.”

Meer reportages uit Puissance lezen? Klik hier!

De volledige fotoreportage van Dirk Caremans is via deze link te bekijken.

Bron: 
Puissance