Rik Van Miert: "Paard komt altijd en overal op de eerste plaats"
Horseman en Puissance, het krachtste paardenmagazine van de Lage Landen brengen de komende weken verschillende reportages die in de gedrukte Puissance te lezen waren. Vandaag kan je het interview met Rik Van Miert uit de eerste Puissance van 2020 lezen.
“Als voormalig vicepresident en erelid van de World Breeding Federation for Sport Horses (WBFSH) vind ik het belangrijk om wereldwijd fokkers van sportpaarden en topruiters nog dichter bij elkaar te brengen, maar het welzijn van het paard moet altijd en overal op de eerste plaats komen”, vertelt Rik Van Miert (77).
U kreeg de paardenmicrobe van thuis mee
“Mijn vader leerde me paardrijden. Als 14-jarige was ik de allereerste die op een merrie die mijn vader fokte, mocht deelnemen aan een demonstratie van landbouwrijpaarden. Samen met mijn broer Karel (de bekende Belgische politicus die in 2009 overleed) nam ik deel aan LRV-wedstrijden. Mijn moeder reed ook paard en drie van mijn kleinkinderen zijn fanatieke ruiters. Mijn broers fokken paarden, maar ik was vooral actief in de stamboekwerking en als jurylid bij veulenwedstrijden en vrijspringen.”
U was één van de grondleggers van WBFSH. Hoe en wanneer startte dat?
“Ik was goed bevriend met de betreurde Olympische springruiter Eric Wauters. Hij vroeg me steeds mee naar lezingen en discussieavonden rond ruiterij en fokkerij. Meestal trokken we naar Nederland, soms ook naar Duitsland. Zo hadden wij een goede kijk op wat er leefde in het ruitermilieu en de fokkerij. We onderhielden internationale contacten met mensen die een sterke interesse hadden in stamboeken en ruitersportfederaties. In 1994 nodigde prinses Anne van Engeland ons uit op Buckingham Palace voor een verkennend gesprek en op de Wereldruiterspelen in Den Haag in 1994 organiseerden we een eerste open meeting. In november van datzelfde jaar stichtten we onze federatie in Berlijn.”
Wat was uw functie bij WBFSH?
“Als vicepresident was ik bevoegd voor financiën. In de beginjaren was het secretariaat in Nederland, later in Denemarken. Het meeste werk kon ik vanuit België doen. In 2017 werd ik 75 en beloofde ik aan mijn familie om het iets rustiger aan te toen (lacht). Ik blijf het nog wel op de voet volgen en sta klaar als de voorzitter mij nodig heeft. In al die jaren hebben we als WBFSH mooie dingen gerealiseerd. Ik denk o.a. aan het WK voor jonge paarden, Jumping in Lanaken, dressuur in Ermelo en Verden, eventing in Le Lion d’Anger, samen met de uitgave van rankings. Wij zorgden voor de implementatie van EULN nummers, de vereenvoudiging van gegevensuitwisseling binnen stamboeken en andere instanties zoals nationale federaties en de FEI. En voor info over paarden, fokkers en stamboeken op startlijsten in verschillende disciplines in de paardensport.”
Wat had u nog anders willen zien? “
Ik vind het jammer dat fokkers van succesvolle paarden niet meer kunnen profiteren van de winsten uit de sport. Het is niet eenvoudig om ongeveer 70 stamboeken van over heel de wereld op één lijn te krijgen en dan nog in vrede te leven met de FEI of andere instanties. Rond de fokkerij verschillen de regels ook heel sterk tussen Europa en Amerika.”
Wat doet u vandaag nog in de paardensport?
“Tot vorig jaar werkte ik voor het Zuid-Afrikaanse stamboek SAWHS, waar ik jonge mensen opleidde als jurylid. Net als in Brazilië introduceerde ik daar ook keuringen en wedstrijden vrijspringen. In Engeland ben ik nog jurylid bij veulenwedstrijden in het British Breeding Futurity Program. Meer dan 35 jaar zit ik bij de organisatie van Jumping Mechelen. Mijn schoondochter, Ann Verhoeven, runt Pony Academy La Calissanne, waar ze jonge ruiters en amazones begeleidt. Daar help ik waar ik kan, want ik geniet ervan om de jeugd aan het werk te zien.”
U bent ook actief bij BWP en Corsendonk Dressage Cup
“Met vzw BWP – Belgisch WarmbloedPaard – organiseren we al meer dan dertig jaar oefenavonden vrijspringen. Ons doel is om jonge paarden te laten wennen aan nieuwe omgevingen, het reizen en de hindernissen. En begin november vindt inderdaad de Corsendonk Dressage Cup in Turnhout plaats, een specifieke wedstrijd voor dressuurpaarden van 3 en 4 jaar. De eerste drie van elke jaargang mogen een demonstratie geven tijdens Jumping Mechelen.”
Toch nog altijd druk bezig in de paardensport dus…
“Ja, dat is zo. Maar hoeveel ik ook bezig ben met het organiseren van wedstrijden of het uitbouwen van internationale contacten met fokkers en eigenaars, vind ik het nog altijd heel belangrijk dat het welzijn van het paard op de eerste plaats komt. Dat is echt belangrijker dan de afkomst of het stamboek. Met de innoverende fokkerijtechnieken en de drukke agenda met internationale topwedstrijden wereldwijd blijft dat een groot aandachtspunt voor iedereen in onze sport. Als we dit uit het oog verliezen, zullen dierenrechtenorganisaties er ons op wijzen.”